Van dankbare passagiers tot collega’s die al snel als vrienden voelen: voor Neomie (30) is buschauffeur zijn veel meer dan alleen rijden. “Elke dag maak ik wel iets leuks mee. Ik heb echt mijn plek gevonden.”
Van dankbare passagiers tot collega’s die al snel als vrienden voelen: voor Neomie (30) is buschauffeur zijn veel meer dan alleen rijden. “Elke dag maak ik wel iets leuks mee. Ik heb echt mijn plek gevonden.”
De carrière van Neomie start in een heel andere richting. Ze volgt een opleiding hotelmanagement, maar al snel merkt ze dat het niks voor haar is. “Door de werktijden voelde het alsof ik geen vrijheid had. Daarna probeerde ik het in de zorg en later werkte ik als cateringmedewerker. Maar ook daar miste ik iets.”
Dan wijst haar motorrijinstructeur haar op een ander carrièrepad. “Ik was aan het lessen voor mijn motorrijbewijs en hij zei: kijk eens bij Consolid. Toen ik daar de opleiding tot buschauffeur zag, was ik meteen enthousiast. Ik hou van autorijden en besloot te reageren.”
Na een eerste gesprek met Consolid volgen een aantal assessments en een psychologische test. Daarna kan Neomie starten met de opleiding. De rijlessen zijn in het begin best spannend. “Het is heel anders dan in een auto. Maar ik bleef mezelf uitdagen”, blikt ze terug. “Mijn instructeur liet me een keer zelf een route kiezen. Ik zei: doe maar het centrum Rotterdam! Hij keek me verbaasd aan: ‘Weet je dat zeker? Maar ik dacht, let’s go! Ik moet die drempel over.”
Nu, twee jaar later, rijdt Neomie vol vertrouwen door Rotterdam en omstreken. “Ik word hier zo blij van. Ik kan elke dag niet wachten om weer achter het stuur te kruipen.” Wat Neomie het meest waardeert? “De mensen die je onderweg ontmoet. Het zijn de kleine dingen. Als iemand uitstapt en nog even zwaait bij mijn deur, daar smelt ik van. Of een kind dat enthousiast gedag zegt. Een vrouw liep ooit van een zebrapad helemaal naar de halte om te zeggen: ‘Je hebt zo’n mooie glimlach.’ Dat soort momenten maken mijn dag.”
Bovendien werkt de positieve energie van Neomie aanstekelijk. “Ik heb bijna nooit last van lastige passagiers. Als je zelf blij achter het stuur zit, voelen mensen dat.”
Naast de passagiers maken ook haar collega’s het werk bijzonder. “Iedereen is open en vrolijk. Vanaf dag één voelde ik me welkom”, vertelt Neomie. “Laatst zat ik met een collega van 66 te praten in de kantine. Hij kwam eerst alleen even een foto van zijn kleindochter laten zien, maar een uur later zaten we nog te kletsen en lagen we dubbel van het lachen. Dat is de sfeer hier.”
Of Neomie dit werk nog lang wil doen? Daar hoeft ze niet over na te denken. “Ik zeg tegen iedereen: ik kan dit wel tot mijn pensioen doen. Ik heb echt mijn plek gevonden.”
Enthousiast door het verhaal van Neomie? Check onze opleidingsvacatures.
